Kopcowanie warzyw – inaczej przechowywanie warzyw w ziemi

Kopcowanie warzyw jest sprawdzonym, a zarazem skutecznym sposobem na to, by przechować zebrane plony i zachować na dłużej ich przydatność do spożycia. Dzięki temu możemy cieszyć się zdrowymi, ekologicznymi warzywami z własnego ogródka w okresie, gdy zakończy się już uprawa na przydomowych grządkach. Jak przechowywać warzywa w kopcach? Przeczytaj nasz poradnik, by cieszyć się ich smakiem przez szereg zimowych tygodni.

Czy przechowywanie warzyw w ziemi to dobry pomysł?

Przechowywanie warzyw zimą nie jest łatwym zadaniem, zaś ich kopcowanie znacząco wydłuża przydatność do spożycia. Dzięki tej metodzie możliwe staje się korzystanie z własnych warzyw wówczas, gdy ich uprawa na grządkach nie ma już racji bytu. Przechowywanie marchwi na zimę, podobnie jak wielu innych warzyw, pozwala również zaoszczędzić wiele miejsca w lodówce czy w zamrażarce, co jest szczególnie istotne dla osób, które nie dysponują własną piwnicą czy innym miejscem, w którym można złożyć zebrane warzywa. Przechowywanie warzyw na zimę z wykorzystaniem kopców ziemi pozwala również na łatwy dostęp do nich, gdy zajdzie taka potrzeba. To domena zwłaszcza kopców napowierzchniowych. Nieco inaczej sytuacja wygląda, gdy kopce są zagłębione w ziemi, choć w tym przypadku są one znacznie bardziej odporne na przemarznięcie. Zarówno jedna, jak i druga metoda sprawdza się jednak znakomicie, a możliwość wykorzystania warzyw z własnego ogródka docenia coraz więcej osób, decydując się na ich przechowanie w ziemi po nadejściu pierwszych przymrozków.

Prawidłowe przechowywanie warzyw w ziemiance

Przechowywanie warzyw w ziemiance wymaga zastosowania kilku ważnych zasad. Przede wszystkim gleba nie powinna być mokra, a miejsce narażone na porywiste, chłodne wiatry. Nigdy nie należy również kopcować warzyw dokładnie w tym samym miejscu, w którym były przechowywane we wcześniejszym sezonie. Jak wygląda przechowanie warzyw na zimę w kopcach?

Kopcowanie marchwi

Przechowywanie warzyw korzeniowych w lodówce czy piwnicy ma dość ograniczone możliwości. Na szczęście jednak marchew czy buraki ćwikłowe idealnie nadają się do kopcowania. Jak przechować marchew na zimę przy użyciu tej metody? Ważne jest, by warzywo zostało zebrane w odpowiednim momencie. Młode marchewki nie przechowują się dobrze, podobnie jak te, które zostały umieszczone w ziemi zbyt późno. Kopcowanie marchwi najlepiej rozpocząć od wykopania metrowego dołu i zabezpieczenia jego spodu warstwą słomy. W tak przygotowanym miejscu można już umieścić warzywa, przysypując je warstwą ziemi o grubości nawet 6 cm. Warstwę tą należy powiększyć po pierwszych przymrozkach. Takie przechowywanie marchwi na zimę umożliwi dostęp do świeżego warzywa przez wiele tygodni po jego wykopaniu z grządek.

Kopcowanie kapusty

Kopcowanie kapusty nieco różni się od sposobu na to, jak przechowywać marchew po pierwszych przymrozkach. W tym przypadku zdecydowanie lepiej sprawdzą się kopce półzagłębione. Ich głębokość wynosi ok. 30 cm, a szerokość waha się w granicach 110 cm. Główki kapusty przechowywane są w takich kopcach na płasko w 2, maksymalnie w 3 warstwach. Przechowywanie warzyw w ziemi nie jest jednak to prostym zadaniem, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Jeśli kapustę umieścimy w kopcu zbyt wcześnie, zgnije ona pod warstwą ziemi. Jeśli natomiast zadbamy o to, by kopiec na warzywa został utworzony w odpowiednim czasie we właściwy sposób, ich smakiem będziemy mogli cieszyć się nawet do połowy kwietnia.

Przechowywanie selera

Przechowywanie selera przeprowadza się podobnie, jak przechowywanie marchwi i pietruszki czy też buraków ćwikłowych. Należy pamiętać, by kopiec zabezpieczyć od spodu siatką, której zadaniem będzie ochrona warzyw przed różnego rodzaju szkodnikami i gryzoniami. Przechowywanie selerów na zimę polega na ułożeniu ich na warstwie zabezpieczonej gliny i przysypaniu warstwami piasku. Tak utworzony rów uklepujemy i pozostawiamy do momentu, aż zabezpieczone warzywa schłodzą się. Po pierwszych przymrozkach wierzchnią warstwę można pogrubić nawet do 10 cm. W tym przypadku warto również pamiętać o odpowiednim terminie zbiorów. To, kiedy wykopywać buraczki czerwone, selera czy marchewkę jest bowiem w znacznej mierze uzależnione od warunków pogodowych, a termin zbiorów na ogół przypada na drugą połowę września.

Jak zrobić kopiec na warzywa w prosty sposób?

Wiemy już, kiedy wykopać buraczki ćwikłowe, marchewkę, pietruszkę czy selera oraz na czym polega kopcowanie warzyw. Teraz pozostaje już tylko znaleźć odpowiedź na pytanie, jak zrobić kopiec na warzywa? Zadane to warto rozpocząć od wyboru odpowiedniego miejsca – suchego z przepuszczalną, piaszczystą ziemią. Aby zrobić kopiec, należy wykopać dół w ziemi. Jego głębokość może wynosić nawet ok. 1 m. Spód takiego dołu warto wyłożyć słomą lub cienkimi gałęziami, by podłoże było odpowiednio zaizolowane. Dopiero teraz można włożyć do środka warzywa. Na nie przypada kolejna warstwa słomy czy gałęzi. Całość kończy natomiast ziemia, tworząca kopiec. Do takiego przechowywania najlepiej nadają się buraki, marchew oraz ziemniaki, choć metoda ta wykorzystywana jest również w przypadku innych warzyw.

Kiedy kopcować warzywa?

Kopcowanie najlepiej przeprowadzić w okresie późnej jesieni, przed pierwszymi przymrozkami, zwiastującymi nadejście zimy. Będzie to już po okresie wegetacji. Jeśli przechowywanie warzyw w piasku rozpoczniemy zbyt wcześnie, zaczną one kiełkować pod ziemią.

Kiedy wykopać marchew i seler?

Marchew powinna zostać wykopana przed pierwszymi przymrozkami. Najczęściej warzywo to wykopuje się końcem września, choć w naszym klimacie jest to możliwe nawet do połowy października. W październiku należy również wykopać seler. Jeśli w sezonie letnim miały miejsce długotrwałe susze, seler może pozostać w ziemi nieco dłużej.

Jak zrobić kopiec na buraki?

Kopcowanie to idealny sposób na przechowywanie buraków ćwikłowych. Aby zrobić kopiec, należy nasypać nieco ziemi na siatkę, która będzie chroniła warzywa przed gryzoniami. Ułożone na warstwie ziemi buraki, trzeba teraz przysypać warstwą zwilżonego piasku. Warstwę piasku należy pogrubić po pierwszych przymrozkach.